θαυματόσαυρος

(Τhaumatοsaurus). Γένος πλησιοσαύριων σαυροπτερύγιων ερπετών που έχουν εκλείψει. Περιελάμβανε ερπετά με μεγάλο κρανίο και σχετικά κοντό λαιμό. Ζούσαν κυρίως μέσα στο νερό και έβγαιναν στην ξηρά για να ξεκουραστούν. Κινούνταν με τα άκρα τους που έμοιαζαν με κουπιά. Η συμπεριφορά τους ήταν κοινή με των σημερινών φωκιών. Απολιθωμένα λείψανα θ. βρέθηκαν μέσα στα στρώματα από την κατώτερη έως την ανώτερη ιουρασική περίοδο, στην Ευρώπη και στην Ινδία. Στο Χολτζμάντεν της Βυρτεμβέργης βρέθηκε ολόκληρος σκελετός του θ. Βίκτορ, μήκους 3,45 μ., με σχετικά κοντή ουρά, με 4 κωποειδή άκρα, καθένα από τα οποία έχει μήκος περίπου 1 μ.

* * *

ο

(παλαιοντ.) απολιθωμένο γένος πλησιοσαύριων σαυροπτερύγιων ερπετών.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. thaumatosaurus < thaumato- (πρβλ. θαύμα, -τος) + -suarus (πρβλ. -σαυρος < σαύρα)].